An Illiterate Indian.!

I went home a little early, the drive was cool till close to ma house, on the turn to ma house the road is very narrower and only one can cross at a time, might be two small cars, that too they have dig up something and that made it still narrower.

Just after turning right there I saw the Power Tiller coming on the way, so ma car was half in and half still on main road, a uncultured, illiterate fellow seems to be the owner or supervisor of that Tiller asked the driver to stop when he was about take reverse as there's no way to go back. He asked me to go back. When I said there's no way, you please go back, he acted arrogantly and asked me to stop there it self for the whole night if I can't go back. No request with him worked, He seemed to be a bloody bastard. Then group gathered as many cars came back of ma car, after he took a little reverse, but there was not enough space for me to pass through. Finally people somehow made him go back, and made way for others.

I never thought that there can be such a bloody fucker who can't use simple common sense to tackle the situation. I feel its all because of being not educated, Education changes the way people think, and they grow mentally and intellectually and become cultured, so that they adjust with people and the situation. And this is why India is still not growing to the expectation even after the world has seen such a huge growth. People don't come out of their ego circle and don't get adjusted with others to make the workplace better. The workplace get worsened when an illiterate Indian is present. There might be as will be exceptions for this and exceptions are there for everything..!!

Nokia 3230 – Affordable smart phone, value for money

This is yet another candy bar phone which has almost all the features, I was using this phone for almost more than a year or so. This is one interesting and affordable nokia had given, whose price had been reduced very much these days, when I bought, it was 14.7k, and those were the initial days of its launch.

I don’t want to give a full spec of this phone here, for which u can always refer to the site, I wanted to comment on the features, to say how they are, how best they have been done.

This phone had a decent camera which can give a good picture (In good light conditions only) to fit your laptop screen, which I found very useful, and I have taken lot of pictures with this phone, almost all have turned out to be very good, you can have a visit to ma blog where you can find most of these pictures. The camera enables you to keep a record of your old memories and it is very much supported with the resolution offered by 3230.

The next things is you can install whatever application you like to have on this phone, after downloading it from net, which are easily available for series 60 phones. So you don’t need to worry that Nokia had not given that application. The GPRS is very good and you will experience high speed net connection on your phone.

The next thing is the user interface and the display. The display is big enough for almost all the applications, but not sharp enough as compared to samsung phones of the same category. The UI is very user friendly, but slower, you feel it normal after few days of usage. The ringing always starts with some unknown sound, which I think is a bug with the phone, and never vibrates for incoming message, even when you set the vibration mode on, but that may not be worth complaining unless you are a SMS freak!!.

The voice quality is not good when you switch on the speaker, or even when you don’t use headphone, you feel very uncomfortable when you talk for long, especially for me when I use to talk for hours together, but battery good enough to support this kind of scenario. FM is one of the good features, but always needs the headset, even when you are putting loud speaker on.

The keypad is less, which first make you little uncomfortable, but later you will get adjusted to it, not worth complaining about. The Rally pro is one of the best time pass game and its very nice; you will feel the same speed as on a computer, you never felt bored with this game, rest of the games are useless.

The wallet feature is very much useful if you have many passwords and all to remember, when you have many credit cards and many accounts. Which I feel is one of the mandatory features all phones should have.

Last, but not the least thing is it supports MMC cards up to 512 MB in size, which can help u to use ur phone as mp3 player, more like an ipod, but obviously compromised on quality of sound. And u need a MMC card read/writer for this to transfer songs from ur PC, u can as well use this ( card + MMC reader ) as a thumb drive in case when u need one.

Overall, it’s a nice phone in terms of feature, but quality wise you need to compromise on the size of the phone and quality of audio, rest all fine, and enjoy 3230.

Pulsar – The rhythmic pulses to feel you alive

Pulsar is one of the power bike launched by Bajaj, a complete Indian company. I have bought this bike recently, about 6 months back, after a thorough search on all available products in the same category. I bought it for the reason that, its stylish, stabilized in market, packed with all the necessary things at right places, I say you read the previous like twice. Yes. It has all those things which you will feel is very much necessary when you want to have a comfortable and smooth ride. I will tell about these things in a while.

This is a 150CC bike, which will obviously cannot give the mileage as of that splendor as mileage and power are always inversely proportional, So now I have decided that I will go for power, so I have to compromise on mileage, but then how much I have to compromise is another factor, I have heard that pulsar will give a mileage of about 50-55Km/lit, But I will tell you from my experience, it will give at the max 45-50 Km/lit, not more than that under normal city conditions, I have not tried it on Highway as I am using it only for Bangalore, yet to try it out in some trips. But then 45-50 is a reasonable value I believe, for the pick-up it give you, which make you always lead after a traffic signal.

The style is un-matching to any bike in the class; a pulsar is a match to the pulsar. When you park it looks like a well maintained bull..!! You will feel proud to ride on it. It has two mini tights at the head-light if you had observed which give a better look to the bike and let you to put it on in foggy mornings.

I was using a passion plus before, which is also one of the best bikes in class, but after all it’s a 100cc one. The suspension system I found better than passion. The bike is little heavier and bigger than passion which makes it smooth on road. The seats are perfect for riding posture. After riding pulsar, I feel passion to be very much uncomfortable to ride. It usually takes me one or two days to get adjusted to it, whenever I go home.

The Alloy wheels make it more stylish and easy to wash and maintain, with that normal wheels in passion, I use to struggle to wash it properly, it use to take lot time too. The self start is another optional feature, which is also a kind of essential feature, with which you will feel the comfort of car to start the vehicle.
The things which I mentioned earlier saying fully loaded are the engine off button, which is far more a better idea to use rather than turning the key. The pass button is very much useful when you overdrive especially at night time. The indicator is far more advanced compared to passion, where in you have some kind of luxury. The Horn is well placed and well designed, and more powerful to make anyone give you way.

About the max speed and stability, I can say that you can reach up to 100 Km/h with out any worries. You will not even feel that you are at that speed when you wear the helmet. But after that I have not tested, because as I said I have not gone to any trips after getting this bike, But I am dam sure you can definitely reach 110-115 at least.

I have been using it for about 6 months till now and as till now no problems reported. I think its one of the best and affordable power bike to go to when you think you need some more power than a 100cc bike, keeping fuel cost in mind.

Passion Plus – A real passion for value

I have bought a Passion plus - Black - Purple two years back. I have not written any review on this till now, and now it’s the right time to write a review on it. As I think, the more time you spend with something, the boring it becomes.

I have been using it for last two years, and very recently I have changed to Pulsar. But then Now I am not comparing pulsar with passion here, as I think they both belong to different category of bikes, as Passion is a 100CC bike and the later 150CC.

As far as ma passion plus is considered, I should say that its passion plus because of its better look compared to mere passion.

First of all I want to know u all, why I went for passion leaving all other bikes. I was in college at that time, so I can’t afford to have a very sportive bike, but then I also can’t take a simple bike, which does not have a sportive look, example Bajaj CT-100, even thought many of ma friends were telling that it gives a better mileage. So I found passion had a trendy look and also was very much affordable at that time.

When it comes to the mileage, I have tested it sometimes giving approximately 60-65, depending on the ride conditions, most of the times; I tested on NH-17, as I used to go home on this highway every weekend. Now it’s been two years, now also its gives a mileage of approximately 55+. Obviously Hero Honda has a better engine, which had been stabilized from years to give a better performance in Splendor. The same engine is present in Passion plus.

One thing here needs to be noticed is that as splendor was a light weight vehicle, the speeds more that 70 use to be unstable, (Ma dad had a splendor before, and I have tested it for speeds) But Passion plus does not. It’s highly stable even at 90 Km/h. I am not exaggerating here, but I have ridden it at that speed. Its max speed it 90Km/h and it does not go beyond it, at whatever case. So you are always safe. But then brakes are not disc ones, so you should be careful before reaching the speed, for me I use to go in stretches of long straight high-ways.

What else you expect from a bike, I have never changed a tire, never went for any repair, have done all the free and paid services on time, that’s all. It’s one high performance, risk free, maintenance free bike. Passion plus is a very good unless you want some power bike.

Security Limitation

I am not going to write about the security limitation of our parliament and its consequences here; as all of you know it’s not worth writing about it. But then in a MNC at least you expect some kind of minimum security for your belongings inside the gate. But then I agree that they also try their best to provide the same. It has its own limitations. To keep your things safe, you need to overcome such limitations by yourself by keeping yourself away from being prone to such things.

Recently I had lost my helmet in our company parking area, to speak the truth is not worth bothering about, but then the matter here is not you lost your helmet, it’s that you have lost, or someone has stolen in a secured area. So how can you be sure that one day you will not loose your bike also?

We have really a very good security system to trace out even in case if something gets stolen. We have cameras all around monitoring everyone going here and there. But then is that enough to keep your things safe? If you consider my case, I have kept ma helmet on ma bike, without locking it, that’s ma fault, I agree. But then when we traced it back, we can see all the things starting from arrival and keeping ma bike and helmet there, and after a while we could see that some house keeping guy is standing near ma bike packing something in his bag. I could not see my helmet on ma bike at that time. This was just after a min or so. But then what we can see after seeing this? We can’t see his face. Whom we can say that is the thief?

There is an inherent security limitation, by which we can’t see all the events; we can see only what has been recorded. One more thing to mention here is that since the parking area (MLCP) belongs to many companies and most people roam around there after the lunch also. So they can’t restrict someone to enter the place. All this had made thieves job easy. So don’t raise you eyebrow incase if you lost your vehicle one day from MLCP. All you can see at the end is someone is taking it out.!!

Pay fine for seeing Traffic Police

Pay fine for seeing Traffic Police.

Here I have no intension of degrading anyone, but then most of the time what happens is that they degrade themselves, as they first of all don’t know what level they are in. If not all many of the Indian police and traffic police are completely spoiled. They have no morality or humanity. If you have faced them many times by now you must have found that they are the thieves in uniform.

Here I am not going to talk about the Police department. But what I am going to talk about is all how to come out from the situation when you are caught by them, I mean traffic police.  

If you don’t have the proper record or something then you are the culprit and you have no escape, either you bribe him, most of the times they take, if they don’t they will ask the constable to take the same. (, but then what is they catch you for no reason?

Someone might wonder why they will catch us for no reason. There is a reason, but that’s not that you have done something wrong, but the reason is that some festival is coming near and their wives are asking for something and they need money. So they will be stooping all the two wheelers (most of the times and sometimes cars too if they have to buy something really costly for their wife). So here you are caught, in the sense you have seen that bloody fuckers face. So you have to pay the fine for it.

Why I have to pay? I have all the documents with me. Oh... really is it... you have all the documents...

1. You have your driving license?


2. You have your vehicle record?


3. You have your road tax paid receipt?


4. You have your insurance paid receipt and is it still valid?

Yes I have everything...

Do you have your emission test certificate? They don’t care if some auto is going with all that dark heavy smoke... But then you… the poor fellow with brand new vehicle should have the emission test certificate… your vehicle has more possibility of polluting the air..

Yes.. I do have the emission test certificate…
But then All I have is a Xerox copy for reference.

No, Xerox does not work. He needs all original, he says you should always keep all the documents with you wherever you go, they are meant for that. But then who will carry the original documents? And one more thing is you better not to carry your original documents, because if you loose your vehicle by some means, like you lost when you went for shopping or something, then it’s very difficult to get the insurance or something, and getting a copy of it from RTO might end up paying some thousands.

So considering all these facts, most of the people don’t keep the original documents, but then if you say that you are keeping all original docs hats of to your daring. So in this way he insist you to show the original documents, so when you say that, they are at home and you can show him by keeping you bike there only. But then in auto it will cost you more than what you are going to bribe him. He knows it, so he will insist you to show the same may be by keeping the bike there. And it’s not sure that he is going to leave you even after showing that, he might come up with some or the other reason to make pay some fine.

You even don’t worry when you loose Rs.100 on the way, but then you don’t feel like paying to that bloody fucker. Paying at court is one more difficult thing which you feel is inconvenient and he wants you to leave the vehicle there and take it from police station after showing the letter from court.

So at the end you are left with no option other than paying him Rs.100. When you heart gets hurt by this all that you can do is that just Imagine that you have seen one bloody mother fucker and you are not supposed to see him alive and you are going to hell if you don’t pay the fine for seeing him, so just pay and fuck off from there.
And next time on, please remember to keep all the documents (not original, Xerox attested by any Government Officer, such as school head master or Govt. Doctor etc.) with you, and even after that if he says that he need the original, be ready to take a letter from him saying that you have shown him all the docs which are verified and still he needs original, so he is fining. And ask him to give the fine receipt, say that you are going to pay at the court. You will definitely don’t need to pay anything at the court. But then for that you need the guts, and I am sure that police will leave you at that point, because he also does not have that much guts. If you don’t have that guts, then the first suggestion is best for you.

Wish you all a happy time at Bangalore roads, and do remember that they also might have paid lot to get the transfer to Bangalore to make money!

Super Market - A new trend !

As we can see these days most of the upper middle class and middle class people of the city depend on the super market for almost all of the daily things. This is the place where we can buy almost all of the items we require for our daily life, starting from soap to Mixer-grinder. In Bangalore we can see at least one super market for each of the places.

The advantage comes from the fact that I have already mentioned, is that we get all the items under a single roof. And one more and I feel most of the people feel better from the normal shop is that, we can pick the items we want without asking someone, which makes us more comfortable in shopping. I think most of the people might have experienced once or more time the problems with the sales guys in the shop, they don’t behave politely, they act as if they are giving the items from their pocket, and they require us to mention the exact name, even when you are not able recall and most of the times they are impatient. All these problems are not there in a super market where you pick what ever you want.

One thing I noticed is you tend to buy more which other wise not in a normal shop because of the problems mentioned above, which makes people spend more and more and which in turn boosts money flow and thus boosting the economy growth.

The last and not the least things is that they, if not all, most of them accept sodexho meal vouches, which most of the software professional get as the allowance for food which is not taxable according to the rules. So people don’t mind spending little more, as they are not directly spending the cash. The vouchers anyway they have to spend on food, which makes a better option, thus saving some money on the daily items.

ನನ್ನವಳ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ...

ನನ್ನ ನೆನಪಿನಂಗಳದ ತುಂಬ ನೀನೇ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿರುವೆ... 

ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುವ ಪ್ರಕೃತಿ ಸೌಂದರ್ಯಕ್ಕೆಲ್ಲ ನೀನೇ ಉಪಮ.. ಹರಿಯುವ ನೀರಿನ ಝರಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಕಿಲಕಿಲ ನಗೆಯ ಬೆಳ್ಳಿ ಕಿರಣಗಳ ಹೊಳಪು ಸೇರಿಕೊಂಡ ಕಲರವ.. ಮರಗಿಡಗಳ ಮೇಲಿನ ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗಿನ ಇಬ್ಬನಿಯಿಂದ ಹೊರಚಿಮ್ಮಿದ ಬೆಳಕು ನಿನ್ನ ಮುಖಕಾಂತಿ.. ನಿನ್ನ ಸನಿಹ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ಹಾಲು ಬೆಳಕಿನ ರಾತ್ರಿಯಂತೆ.. 

ನನ್ನ ಎದೆಯ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಡಿದ ಸಪ್ತವರ್ಣ ಚಿತ್ತಾರ ನೀನು.. ನಾ ಕಳೆವ ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣಗಳ ಮಧುರ ಸವಿನೆನಪು ನೀನು.. ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಬಣ್ಣಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಡಿ ಬಂದ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು ನೀನು.. ಮರುಭೂಮಿಯಲ್ಲೂ ಹಸಿರು ಸೃಷ್ಟಿ ಮೂಡಿಸಬಲ್ಲ ಮುಂಗಾರಿನ ಸೊಂಪಾದ ಸೋನೆಮಳೆ ನೀನು.. ಮನಕ್ಕೆ ಉಲ್ಲಾಸ ನೀಡುವ ನಿದ್ರಾದೇವಿಯ ಮಡಿಲಂತೆ, ಎಲ್ಲ ಬದುಕಿನ ಬವಣೆಗಳ ಮರೆಸುವ ಸೃಷ್ಟಿಯ ಅನನ್ಯ ಶಕ್ತಿ ನೀನು.. 

ನಿನ್ನ ಆಗಮನದಿಂದ ನನ್ನ ಬದುಕೆ ಬದಲಾಯಿತು.. ಬರಡಾಗಿದ್ದ ಮನದ ಬಂಜರುಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಸ್ನೇಹಗಳ ಸೊಂಪಾದ ಸೋನೆಮಳೆ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಸಿರು ಚಿಗುರನ್ನ ಮೂಡಿಸಿತು.. ನಿಸರ್ಗದ ಪ್ರತಿ ಸೃಷ್ಟಿಯೂ ನಿನ್ನಂತೆ ಪ್ರೇಮಪೂರ್ಣವಾಗತೊಡಗಿತು.. ಮನಕ್ಕೆ ನಿನ್ನ ಆಕರ್ಷಕ ನಗುವಿನ ನೆನಪುಗಳು ಪೌರ್ಣಿಮೆಯ ಚಂದ್ರನಂತೆ ತಂಪಾದ ಹಾಲ್ಬೆಳಕಿನ ಹುಗ್ಗಿಯನ್ನ ತಿನಿಸಿ ಬದುಕ ಸವಿಯಾಗಿಸಿತು... 

ನಿನ್ನ ಜತೆ ಕಳೆದ ಬದುಕಿನ ಕ್ಷಣಗಳೇ ಮಧುರ.. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಲಲ್ಲೆ ಮಾತುಗಳೇ ಅಮೃತ.. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ತುಂಬಿದ ನಯನಗಳ ನೋಟವೇ ಮನಸ್ಸಿಗೆ 'ದಿವ್ಯ' ಔಷಧ.. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಪುರುಷನ ಸಾಧನೆಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬಳು ಹುಡುಗಿ ಇರುವಳೆಂದ ಮಾತು ನಿನ್ನಿಂದ ನಿಜವೆನಿಸಿದೆ.. ನನ್ನ ಪ್ರತಿ ಸಾಧನೆಯ ಹಿಂದಿರುವ ಅದ್ರಶ್ಯ ಹುಡುಗಿ ನೀನೇ.. 

ನನ್ನದೆಯ ಬಾಂದಳದಿ ಚಿತ್ತಾರ ಬರೆದವಳೇ .. ಸುತ್ತೇಳು ಲೋಕದಲಿ ಮತ್ತೆಲ್ಲೂ ಸಿಗದವಳೇ.. ನನ್ನೊಳಗೆ ಹಾಡಾಗಿ ಹರಿದವಳೇ.. .. ನಿನಗೆಂದೇ ಬರೆದ ಕವಿತೆಯ ಸಾಲುಗಳಿವು.. 

ನೀನಿಲ್ಲದ ದಿನಗಳೀಗ ಕಳೆಯಲಾಗದ ಕಾರ್ಮೋಡ ಕವಿದ ಕಗ್ಗತ್ತಲೆಯಂತೆ ಬಾಸವಾಗುತ್ತಲಿದೆ. ನಿನ್ನ ಬಿಂಬಕ್ಕಾಗಿ ಕಂಗಳು ಹಾತೊರೆಯುತ್ತಿವೆ.. ನಿನ್ನ ಮುದ್ದು ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಕಿವಿಗಳು ದಾರಿಕಾಯುತ್ತಿವೆ.. ನಿನ್ನ ಬಂಧಿಸಲು ಬಾಹುಗಳು ಸಿದ್ದವಾಗಿ ನಿನ್ನ ಆಗಮನದ ನೀರಿಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಸೊರಗಿವೆ.. ನಿನ್ನ ಅದರದ ಸವಿಗೆ ನನ್ನ ಅದರಗಳು ತವಕಗೊಂಡಿವೆ.. ವಿರಹ ತಾಳಲಾರದೆ ಹೃದಯ ತತ್ತರಿಸಿದೆ.. ನಿನ್ನೊಡನೆ ಮುದ್ದು ಮಾತಿನ ಮಳೆಗೆರೆಯಲು ಕನಸುಗಳ ಕಾರ್ಮೋಡಗಳನ್ನ ಹೊತ್ತು ತುಟಿಗಳು ಬಾರವಾದಂತೆ ಬಾಸವಾಗಿದೆ.. 

ನನ್ನೆದೆಯ ಕದ ತೆಗೆದು.. ಹೊಂಗನಸುಗಳ ತಳಿರು ತೋರಣದಿಂದ ನಿನಗೆ ಸ್ವಾಗತ ಬಯಸುತ್ತ, ನಿನ್ನ ಬರುವಿಕೆಯ ದಾರಿ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದೆನೆ.. ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಲ್ಲೂ ನಿನ್ನ ನೆನಪು ತುಂಬಿದೆ.. ನೀ ನನ್ನ ಬಂದು ಸೇರಿ ನನ್ನ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿಹೋಗುವ ಆ ಸುಮಧುರ ಗಳಿಗೆಗಾಗಿ ಕಾದಿರುವ.. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ..

ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳು

ಬಾಲ್ಯದ ನೆನಪುಗಳೇ ಮಧುರ. ಅದ ಬಣ್ಣಿಸಲು ಶಬ್ದಗಳೇ ಸಾಲದು, ಆ ಮೋಜಿನ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೆ ಬಂದಾವೆ?.. ಆ ಸಂತಸದ ಕ್ಷಣಗಳ ಅಮರ ಮಧುರ ನೆನಪುಗಳ ಮೆಲುಕು ಹಾಕುವದೆ ಒಂದು ಹಿತಕರ ಅನುಭವ. ಆ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಡದ ಆಟಗಳಿವೆಯೆ? ಅದ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲೆಂದೇ ಈ ಸಾಲುಗಳು.

ನೆನಪುಗಳು ಈಗಲೂ ಹಚ್ಚಹಸಿರು. ಆ ಆಟಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ತನ್ಮಯತೆ ಈಗ ಮಾಡುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಸಹ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ.

ಆಗಷ್ಟೆ ಜನಗಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಜಣಜಣಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಲ, ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನವರು ಹಳೇ ಮನೆಯನ್ನ ಕೆಡವಿ ಹೊಸ ಮನೆಕಟ್ಟುವ ಬರದಲ್ಲಿದ್ದರು. ಆದರಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ನಮ್ಮ ಮೆಲ್ಮನೆಯಿರಬೇಕು, ನಮ್ಮ ದಾಯಾದಿಗಳು! ಮನೆ ಕಟ್ಟುವುದನ್ನ ನೋಡುವುದೆಂದರೆ ಮಕ್ಕಳಿಗಂತೂ ಒಂದು ವಿಶೇಷವೇ ಸರಿ. ಜಾಸ್ತಿ ಹಣ ಕೊಟ್ಟು ಕೆಂಪು ಕಲ್ಲು ತರಲು ತಾಕತ್ ಇಲ್ಲದವರ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಹೊಳೆಯುವುದೇ ಮಣ್ಣಿನ ಇಟ್ಟಿಗೆ. ನಮ್ಮಂತ ಚಿಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳ ಕಣ್ಣು ಆ ಇಟ್ಟಿಗೆ ಮಾಡುವ ಅಚ್ಚಿನ ಮೇಲೆ.

ಮನೆಗೆ ಬಂದು ನಾವು ಒಂದು ಖಾಲಿ ಬೆಂಕಿ ಪಟ್ಟಣ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದರ ತಳ ತೆಗೆದು ಅದನ್ನ ಚಿಕ್ಕ ಇಟ್ಟಿಗೆಯ ಅಚ್ಚಿನ ಹಾಗೆ ಮಾಡಿ, ಮಣ್ಣು ಕಲಸಿ, ಇಟ್ಟಿಗೆ ಮಾಡುತಿದ್ದೆವು. ನಾನು, ಸತೀಶ ಮತ್ತೆ ಕೃಷ್ಣ. ನಮ್ ಮೂರ್ ಜನಕ್ಕೆ ಇದೆ ಕೆಲಸ. ಶಾಲಿ ಬಿಟ್ಟ್ ಬಂದವರೆ ಊಟ ಮಾಡಿ, ಇಟ್ಟಿಗೆ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಶುರು. ಮನೆಯಲ್ಲೆಲ್ಲ ಬೈದರೂ ಕೇಳ್ತಾ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗೆ ರೆಡಿಯಾದ ಇಟ್ಟಿಗೆಗೆ ಒಂದೆರಡು ಬಿಸಿಲು ಬೀಳಬೇಕು, ಆಗಲೇ ಅದು ಹದವಾಗಿ ಮನೆ ಕಟ್ಟಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗುವದು.

ಮೊದಮೊದಲು ಚಿಕ್ಕಚಿಕ್ಕ ಮನೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುತಿದ್ದ ನಾವು, ನಂತರ ಪರಿಣತಿ ಹೊಂದಿ ಮಹಡಿ ಮನೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟುತಿದ್ದೆವು. ಮನೆಯವರೆಲ್ಲ ಅದನ್ನ ನೋಡಿ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದು ಇದೆ. ಮತ್ತೆ ಅದಕ್ಕೆ ಕೆಂಪು ಕಾವಿ ನೆಲ ಅಗಬೇಕಲ್ಲ? ಅದಕ್ಕೆ ಸುಡುಮಣ್ಣಿನ ಕೆಂಪು ಮಣ್ಣು, ಕಪ್ಪು ಮಣ್ಣು ತಂದು, ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮಾಡೀದ ಹಾಗೆ ನೆಲ ಸಹ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಇದೆಲ್ಲ ತಲೆಗೆ ಹೊಳೆದೀತೆ? ಬರಿಯ ಸೈಕಲ್ ಆಟ, ಕಾರ್ಟೂನ್ ನೋಡುವದನ್ನ ಬಿಟ್ಟು!

ಮತ್ತೆ ಈ ಮನೆ ಚಿಕ್ಕದು ಅಂತ ಅನ್ನಿಸಿದ್ದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಮನೆ ಕಟ್ಟುವ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಆಲೋಚನೆಗಳು ನiಲ್ಲಿ ಸುಳಿಯಲಾರಂಬಿಸಿದವು. ಗಂಟಿ ಹಿಂಡಿನಲ್ಲಿ ಮಡಲ ಚಪ್ಪರ ಹಾಕಿ ಮನೆ ಮಾಡುವದು ಒಂದು ಆಟವಾಗಿತ್ತು. ಕಟ್ಟಿದ ಮನೆಯ ಒಕ್ಕಲು ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಪೂಜೆ ಮಾಡಿದ್ದು, ಮನೆ ಒಕ್ಕಲು ಊಟ ಅಂತ ಹೇಳಿ ಹಲಸಿನ ಹಣ್ಣಿನ ಕಡಬು ಮಾಡಿ ತಂದು ಎಲ್ಲಾ ಹಂಚಿ ತಿಂದದ್ದು ಈಗಲೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ಇದೆ.

ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲಿರಬೇಕು, ಮಳೆಗಾಲ ಮುಗಿದ ಹೊಸತರಲ್ಲಿ, ಅಂದರೆ ಡಿಸೆಂಬರ್ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಗದ್ದೆಯೆಲ್ಲ ಹೂಡಿ ಹಾಕಿ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಸೆಟ್ಟೆ (ಮಣ್ಣಿನ ಉಂಡೆ) ಎದ್ದಿರುತ್ತಿದ್ದವು. ಅದನ್ನ ಎತ್ತಿ ಮನೆ ಕಟ್ಟುವದು ಒಂದು ಬಗೆಯ ಆಟ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಒಂದೊಂದು ತರದ ಮನೆ. ಮನೆಗೆ ಒಂದೆ ಕೊರತೆ ಎಂದರೆ ಮಾಡು ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ! ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಅಡುಗೆ! ಎಲ್ಲ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ! ಭೂತದ ಕೋಲಾ ಎಲ್ಲದದರ ಅನುಕರಣೆ, ಹಿರಿಯರು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಒಂದು ಚಿಕ್ಕದಾಗಿ ಮಾಡುವ ಚೊಕ್ಕ ಅಭ್ಯಾಸ.!

ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಆಡುವ ಆಟಗೆಳೇ ಬೇರೆ, ನಾನು ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ತಂಗಿ ಇಬ್ಬರೆ ಇದ್ರೆ ಸಾಕು, ನಾವಡುವ ಆಟಗಳಲಿ ನಮಗೆ ಅತಿ ಇಷ್ಟವಾದ ಆಟ ಅಂದ್ರೆ ಗೊಂಬೆ ಆಟ. ನಮ್ಮ ಹತ್ರ ಒಂದು ಸುಮಾರು ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಗೊಂಬೆಗಳು ಮತ್ತೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಮರದ ಹಲಗೆಯ ಚೂರುಗಳಿದ್ದವು. ಅದರಲ್ಲೆ ಚಿಕ್ಕ ಚಿಕ್ಕ ಗೊಂಬೆ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿ ಆಟವಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಈ ಆಟ ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ಪ್ರೊಪ್ರೈಟರಿ ಆಂತಾನೆ ಹೇಳಬಹುದು. ಹಾಗೆ ನೋಡಿದ್ರೆ ನಮಗೆ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಗೊಂಬೆಗಳೇ ಬೇಕಂತ ಇರಲಿಲ್ಲ, ಯಾವ ಚಿಕ್ಕ ಖಾಲಿ ಬಾಟಲಿಯೂ ಆದೀತು. ಅದಕ್ಕೊಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟು ಅದನ್ನ ಆಚೆ ಈಚೆ ನೆಡೆಸಿ ದಿನ ಇಡಿ ಆಟವಾಡಿದರೂ ನಮಗೆ ಆ ಆಟದಲ್ಲಿ ಒಂದಿಷ್ಟು ಆಸಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆಯಗಿರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ. ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಮನೆಯ ಎದುರುಗಡೆಯ ಕಲ್ಲ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲುಗಳನ್ನೆ ಗೊಂಬೆ ಮಾಡಿ ಆಡಿದ ದಿನಗಳೆಷ್ಟಿಲ್ಲ.

ಮನೆಯ ಕೆರೆ ತೋಡಿಸುವಾಗ, ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಮರಳ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಬಾವಿ ತೋಡಿ ನೀರು ಕಂಡ ಖುಶಿಯ ದಿನಗಳೆಷ್ಟಿಲ್ಲ. ಮರಳಿನಲ್ಲಿ ಘಾಟ್ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನ ಮಾಡಿ, ಒಂದು ಘಾಟ್‌ನಿಂದ ಇನ್ನೊಂದಕ್ಕೆ ಬ್ರಿಡ್ಜ್ ಕಟ್ಟಿ ಸಂತೋಷ ಪಟ್ಟ ದಿನಗಳಿಲ್ಲದಿಲ್ಲ. ಸಣ್ಣ ಸಣ್ಣ ಮಳೆಗಳನ್ನ ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ಕಲ್ಲ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರು ಕುಳಿತುಕೊಂಡು ಆಡತೊಡಗಿದರೆ ಇತ್ತಿನ ಪ್ರಪಂಚದ ಗೊಡವೆಯೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಅಪ್ಪಯ್ಯ ಬಂದು ಜೋರು ಮಾಡಿ (ಗದರಿಸಿ) ಕರೆದಾಗಲೆ ನಾವು ಮನೆಕಡೆ ಬರುವದು.

ಈಗಿನ ವಿಷಯ ಅಷ್ಟು ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ಆದ್ರೆ ಆಗೆಲ್ಲ ಸಂಜೆಗೆ ಪಾಠ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿದ ಮೇಲೆ, ನಮಗೆ ಆಗ ೪.೦೦ ಗಂಟೆಗೆ ಆಟಕ್ಕೆ ಬಿಡ್ತಾ ಇದ್ರು. ಐದು - ಆರನೆ ಕ್ಲಾಸಲ್ಲಿ ಇರಬೇಕಾದ್ರೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆ ಆಗುತ್ತಲೆ ನಾವೇ ಹೋಗಿ ಬೆಲ್ ಹೋಡೆದು ಬರ್ತಾ ಇದ್ದೆವು. ನಮ್ಮ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಎರಡು ಕಟ್ಟಡ ಇದ್ದು, ಹಳೆಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿ ಆಫೀಸ್ ರೂಮು ಇತ್ತು, ಅಲ್ಲಿಯೇ ಬೆಲ್ ನೇತು ಹಾಕಿದ್ರಿಂದ, ಆ ಕಟ್ಟಡದಲ್ಲಿದ್ದ ಕ್ಲಾಸಿನವರೆ ಬೆಲ್ ಹೊಡೆಯುವದು ರೂಡಿಕೆ. ಬೆಲ್ ಹೊಡೆಯುವದು ಅಂದ್ರೆ ಸಾಮಾನ್ಯ ಕೆಲಸ ಅಂತ ನಾವ್ಯಾರೂ ಅಂದುಕೊಂಡಿರಲಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಸಲ ಬೆಲ್ ಹೊಡೆಯಲ್ಲಿಕ್ಕಂತಲೇ ಕಾದು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಸಂಗವೂ ಇತ್ತು. ಯಾಕೆ ಅಂದ್ರೆ, ಬರಿ ಒಂದ್ ಸಲ ಬೆಲ್ ಹೊಡಿಯೋದಲ್ಲ, ಜನಗಣ (ರಾಷ್ಟ್ರಗೀತೆ) ಶುರುವಾಗುವ ಮೊದಲು ನಾಲ್ಕೈದು ಸಲ ಬೆಲ್ ಹೊಡೆಯುವ ಕ್ರಮವಿತ್ತು. ಈಗ ಎಣಿಸಿದರೆ ನಗು ಬರ್ತದೆ. ಆದ್ರೆ ಆಗ ಆ ಬೆಲ್ ಹೊಡೆಯೋದೆ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸದ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿದ್ವಿ.

ಮರೆಯಲಾದಿತೆ ಬಾಲ್ಯವನ್ನ, ಎಡೆಬಿಡೆದೆ ಸುರಿಯುತ್ತಲ್ಲಿದ್ದ ಜಡಿ ಮಳೆಯಲ್ಲೂ ಕೊಡೆಹಿಡಿದು ಹೋಗಿ, ಕಲ್ಲ ರಾಶಿಯಲ್ಲಿ ಆಡಿದ ಆ ದಿನಗಳ. ಮನೆಯೊಳಗೆ ಕೂತು ಕರಿದ ಹಪ್ಪಳ ಚಪ್ಪರಿಸುವ ದಿನಗಳು ಅದೆಷ್ಟು ಚಂದ. ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವದು - ಬರುವದು ಎಂದರೆ ನಮಗದೊಂದು ಆಟದ ತರಹ ಇತ್ತು. ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳ ಹಾಗೆ ಹೊರಲಾರದ ಬಾರ ಹೊತ್ತುಕೊಂಡು, ಆಟೊದಲ್ಲಿ ತೂರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊಗುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ದೀನಾಲು ಮನೆಯಿಂದ ಶಾಲೆಗೆ ನೆಡೆದೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೆವು. ನಾವು ಐದಾರು ಮಕ್ಕಳು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುವದು. ದಾರಿಯುದ್ದಕ್ಕೂ ನಮ್ಮದೆ ಪುರಾಣ.

ಕಪ್ಪು ಕಾರಿನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಮಕ್ಕಳನ್ನ ಕದ್ದುಕೊಂಡು ಹೊಗ್ತಾರೆ ಅನ್ನುವದನ್ನ ನಂಬಿ, ಕಪ್ಪು ಕಾರು ಕಂಡಾಗೆಲ್ಲ ಹಾಡಿ-ಗುಡ್ದಿ ಹತ್ತಿ ಒಡಿದ ದಿನಗಳು ಮತ್ತೆ ಬಂದೀತೆ?. ಮದ್ಯಾಹ್ನ ಮನೆಗೆ ಬಂದು ಊಟ ಮಾಡಿ ಹೋಗ್ತ ಇದ್ದ ಕಾಲ. ಈಗೆಲ್ಲ ಏನಿದ್ರೂ ಬುತ್ತಿ ಕೂಳು.

ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಕ್ಲಾಸಿಗೊಬ್ಬ ಕ್ಲಾಸ್ ಲೀಡರ್. ರೀಡಿಂಗ್ ಬೆಲ್ ಆದ್ ಮೇಲೆ ಅವನದೆ ಕಾರುಬಾರು. ಉಸಿರೆತ್ತುವ ಹಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಮಾತಾಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಹೆಸರು "ಹೆಸರು ಪಟ್ಟಿ"ಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಹಾಗೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತಾಡಿದರೆ ಬರಿ ಹೆಸರು, ಜಾಸ್ತಿಯಾದರೆ "ಹೆಚ್ಚು", ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿಯಾದ್ರೆ "ಬಾರಿ ಹೆಚ್ಚು" ಎಂದೆಲ್ಲ ಹೆಸರಿನ ಮುಂದೆ ಸೇರಿಸುತಿದ್ದ. ಆದ್ರೆ ಅಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ನ್ಯಾಯ ಇತ್ತು ಅನ್ನುವ ಬಗ್ಗೆ ಎರಡು ಮಾತಿಲ್ಲ. ಯಾರೆ ಮಾತಡಿದರೂ ಹೆಸರು ಬರೆಯುವದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ. ಮಾಷ್ಟರ ಬಗ್ಗೆ ಯಾರದ್ರು ಏನಾದ್ರು ಹೇಳಿದ್ರೆ ಅದನ್ನ ಹಾಗೆ ತಗೊಂಡು ಹೋಗಿ ಅವರತ್ರ ಹೇಳಿ ಬರುವ ಮುಗ್ಧ ಗುರುಭಕ್ತಿ. ಈಗಿನ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಎಲ್ಲಿಂದ ಬರಬೇಕು.

ನಮ್ಮ ಶಾಲೆ, ಸರ್ಕಾರಿ ಹಿರಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆ, ಜಾನುವಾರುಕಟ್ಟೆ. ಆಗೆಲ್ಲ ಖಾಸಗಿ ಶಾಲೆಗಳು ತುಂಬಾನೆ ಕಮ್ಮಿ. ಇದ್ರೂ ನಮ್ಮಂತವರ ಕೈಗೆಟುಕುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನವರೆಲ್ಲ ಸರ್ಕಾರಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲೆ ಕಲಿಯಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ.

ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ದಿನಗಳು ಮರೆಯಲಾರದ ಸವಿದಿನಗಳು. ಪಾಠದ ಜೊತೆಜೊತೆಗೆ ಆಟ. ಒಂದನೆ ಕ್ಲಾಸಿನಲ್ಲಿದ್ದಾಗ ರಾಜು ಮಾಷ್ಟ್ರು ಅಂತ ಒಬ್ಬರು ಇದ್ರು, ಅವರು ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಡುಗಳು ಇನ್ನೂ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿದೆ.

ದೊಡ್ಡ ಟೊಪ್ಪಿ ದೊರೆ
ಸೈಕಲ್ ಹತ್ತಿ ದೊರೆ
ಸೈಕಲ್ ಅತ್ತ, ಟೊಪ್ಪಿ ಇತ್ತ
ಧರೆಯ ಮೇಲೆ ದೊರೆ.

ಹಾಡು ಮುಗಿಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಒಬ್ಬರ ಮೇಲೊಬ್ಬರು ಬಿದ್ದುಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಮತ್ತೆ ನಮ್ಮನ್ನ ಎದ್ದೆಳಿಸಲು ಕೋಲೇ ಬೇಕಿತ್ತು.

ಇನ್ನೊಂದು ಹಾಡು, ಈಗಲೂ ಕೂಡ ನಮ್ಮ ಕಡೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳಿ ಕೊಡ್ತಾ ಇರಬಹುದು. ನಮಗೆಲ್ಲ ಅಂಕಿ ಹೇಳಿಕೊಡಬೇಕಾದ್ರೆ ಈ ಹಾಡು ಹೇಳಿ ಕೊಟ್ಟಿದ್ರು.

ಒಂದು ಎರಡು ಬಾಳೆಲೆ ಹರಡು
ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ಅನ್ನ ಹಾಕು
ಐದು ಆರು ಬೇಳೆ ಸಾರು
ಏಳು ಎಂಟು ಪಲ್ಯಕೆ ದಂಟು
ಒಂಭತ್ತು ಹತ್ತು ಎಲೆ ಮುರಿದೆತ್ತು
ಒಂದರಿಂದ ಹತ್ತು ಹೀಗಿತ್ತು
ಊಟದ ಆಟವು ಮುಗಿದಿತ್ತು.

ಪ್ರೀತಿಯ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ...

ನಿನ್ನತ್ರ ಮಾತಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಇನ್ನು ಏನು ಉಳಿದಿದೆ ಅಂತ ನನಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಅದ್ರೆ ಹೇಳುವದೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಆಗಿದೆ. ಪ್ರತಿ ಸಲ ನಿನಗರ್ತ ಆಗಿದೆ ಅಂತಲೇ ಅಂದುಕೊಂಡು ನಾ ಮೋಸ ಹೋದ ಹಾಗೆ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇದೆ.

ನೀನೇ ಹೇಳಿದ ಹಾಗೆ, ನನ್ನ ಮೂತಿಗೆ ಯಾರೂ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲ ಹಗಲುಗನಸಾತು. ಆ ದು:ಖದಿಂದ ಮೇಲೆದ್ದ ಹಾಗೆ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದೆ. ನಿಜವಾದ ಪ್ರೀತಿಯೇಂದೇ ನಂಬಿದೆ. ಈಗೀಗ ಅದು ನಾಟಕವೇನೋ ಅನ್ನಿಸತೊಡಗಿದೆ.

ಬರಿಯ ಬಾಮಾತಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತೇನೆಂದು ಕೇಳಿದಗೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಹಿಂದಿನಿಂದ ನೀ ಮಾಡುತ್ತಿರುವದೇನು? ನೀ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿಸಿದ್ದೆಲ್ಲಿ?... ನಿನ್ನ ಮಾತಿನಲ್ಲೆ?... ನಿನ್ನ ನೆಡೆಯಲ್ಲೇ?... ಎಲ್ಲಿ?... ನಾನೇ ನಿನ್ನ ಹಿಂದೆ ಅಲೆದು ಅಲೆದು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಹುಡುಕಾಡಿದೆ. ನೀನೋ ಮರೀಚಿಕೆಯಂತೆ ಪ್ರೀತಿಯಾಗಿ ಕಂಡು ಬಂದೆ. ಅದ ನಂಬಿ ನೆಡೆದು ನೆಡೆದು ನಾ ಇನ್ನಷ್ಟು ಬಳಲಿದೆ. ಬಾಯಾರಿದವನ ಬಳಲಿಸಿ ಸಾಯಿಸಬೇಕೆಂದಿರುವೆಯ?...

ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗಾಗಿ ಕಾದು ಕಾದು ಜೀವಂತ ಹೆಣವಾಗಿದ್ದೇನೆ. ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಗುವ ಯಾವ ಸೂಚನೆಗಳು ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ನನ್ನ ಬದುಕು ನನಗೇ ಬೇಸರವಾಗಿದೆ, ಮನದಲ್ಲಿ ಬದುಕುವ ಯಾವ ಆಸೆಯೂ ಉಳಿದಿಲ್ಲ. ನೀ, ನೀನಿಷ್ಟ ಪಟ್ಟ ಹಾಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗಿರು. ನನ್ನ ಬಾಳಲಂತೂ ನೀ ಹೊಂಗಿರಣವಾಗಿ ಬರಲಿಲ್ಲ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಮುಳ್ಳಾಗಿ ಬರಲು ಬಯಸುವದಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿರುವ ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳೇ ನನಗೆ ಸಾಕು.

ನಮ್ಮಿಬ್ಬರ ನಡುವಿನ ಎಲ್ಲ ಆಟಗಳು ಮುಗಿದಿವೆ. ಈಗ ಕಣ್ಣಮುಚ್ಚಾಲೆಯೇ?.. ನೀ ಎಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಗಿ ಹೋಗುವೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಯಾರ ತೋಳ ತೆಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಖುಶಿ ಕಾಣುವೆಯೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಒಂದಂತೂ ನಿಜ. ನೀ ನನಗೆ ಉಳಿಸಿ ಹೋಗಿರುವದು ಮುಗಿಯದ ಹುಡುಕಾಟ. ಅದು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿ. ಈ ಜನ್ಮದಲ್ಲಿ ಸಿಗುವದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತಿದೆ, ಅದರೆ ಮನಸು ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಹಾತೊರೆದಿದೆ. ಆ ಪ್ರೀತಿ ಇನ್ನಾವ ಹೆಣ್ಣಿನಲ್ಲೋ ನಾನರಿಯೆ. ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನಾನೇ ತಿಳಿಯಲಾರದ ಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿರುವೆ.

ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಬೆಟ್ಟದಷ್ಟು ಪ್ರೀತಿ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಕರಗುವ ಮಂಜಿನಂತೆ ಕರಗಿ ಕಣ್ಣ ನೀರಾಗಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದೆ. ಅದರ ಪ್ರವಾಹದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹಸಿರಾದ ಸವಿನೆನಪುಗಳು ಕೊಚ್ಚಿ ಹೋಗುತ್ತಿವೆ. ಕಣ್ಣ ನೀರು ಬತ್ತುತ್ತಿದೆ. ಮನ ನೀರಿಲ್ಲದ ಮರುಭೂಮಿಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಮರಳ ದಿಣ್ಣೆಗಳ ಹತ್ತಿ ಇಳಿದು ಹುಚ್ಚು ಮನಸು ಸಾಗುತ್ತಿದೆ. ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿ ದ್ವೇಷವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಅದ ತಡೆಯಲು ನಿನ್ನ ನಾಟಕದ ಮಾತುಗಳಿಗೆ ಸಾದ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.

ಬಾಳು ಬರಡಾಯಿತು. ಅದರೂ ಎಲ್ಲೋ ಮನದ ಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಸೆಯ ಕುಡಿ ಇನ್ನಾರದೋ ಪ್ರೀತಿಯ ಮುಂಗಾರ ಮಳೆಗಾಗಿ ಕಾದು ಕುಳಿತಿದೆ. ನಿನ್ನಿಂದ ಬಲುದೂರ ಸಾಗಿಯಾಗಿದೆ. ವಾಪಾಸು ಬರಲಾಗದಷ್ಟು ದೂರ, ಕೈ ಬಿಸಿ ಕರೆದರೂ ಕಾಣದಷ್ಟು ದೂರ. ಕಣ್ಣಂಚಿನ ದಿಗಂತದಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಚಿತ್ರ ಮರೆಯಾಗತೊಡಗಿದೆ. ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕತ್ತಲಾದಂತೆ ಬಾಸವಾಗಿದೆ. ದಿಕ್ಕು ತಪ್ಪಿದಂತೆ ಮನಸ್ಸು ಎಲ್ಲೆ ಮೀರಿ ಓಡುತ್ತಿದೆ. ಬದುಕೆ ದುಸ್ತರ.

ಓ ಒಲವೇ ನೀನೇಷ್ಟು ಘೋರ..? ಎಷ್ಟು ಪರಾಕ್ರಮಿ ನಿನ್ನ ಇನ್ನೋಂದು ಮುಖದ ಪರಿಚಯ..!! ಅದೆಷ್ಟು ಭಯಾನಕ, ಆಘಾತಕಾರಿ, ಆಕಸ್ಮಿಕ, ನಿಘೂಢ..!!